Bu konu nereden aklıma geldi ve insan neden şifadan kaçsın ki diyebilirsiniz. Bunu ilk nefes seanslarından sonra genellikle yaşayabiliyoruz, bende nedenlerini biraz açmak ve sizlerle paylaşmak istedim. Yaptığımız transformal nefes yani dönüşüm nefesi ile aslında biz kendimizi dönüştürme yolculuğuna başlamış oluyoruz. Bilinçaltına bir çomak sokuyoruz ve bilerek ya da bilmeyerek koltuğun altına saklamış olduğumuz ve yıllarca dokunmadığımız tozları temizlemeye karar veriyoruz. Bu kadar kararlıyken nefes seansı sonunda ne oluyor da önümüze sürekli engeller çıkıyor ve ikinci seansa bir türlü gelemiyoruz. Siz değişmeye karar verdiğinizde bilinçaltı aslında bunu pek istemez , çünkü sizi ele geçirmiş ve yıllardır ipler onun elindedir. Siz kendi istediklerinizi değil aslında biriktirdiğiniz duyguların isteklerini gerçekleştirirsiniz ve buna o kadar çok alışmışızdır ki, burası sizin güvenli alanınızdır. Mevcut durumda başımıza ne geleceğini ve nelerle karşılaşabileceğimizi adımız gibi biliriz, hepsine ait de çözümlerimiz vardır. Değişmeye ve dönüşmeye karar verdiğimizde ise güvenli alandan çıkarız. Bu da bilinç altının pek istediği bir şey değildir. Çünkü biz bu seansa gelene kadar onun bizi yönettiğini bilmiyorduk ve seans sonunda bir uykudan uyanarak fark ettik ki aslında dünya hiç de bizim düşündüğümüz gibi değilmiş. Nefes seansları sonucunda daha güzel bir hayatın bizi beklediğini bilsek de , burası bilmediğimiz sulardır ve değişim bizim için tehlikelidir. Çünkü hayatımızda nelerin değişeceğini ve ne şekilde değişeceğini bilmemek bizi korkutur. Yani biz bilinmeyenden korkarız aslında . Bilinmeyenden korktuğumuz için de ikinci bir nefes seansına gitmememiz için bilinçaltımız bize çeşitli oyunlar oynar. Kalbimizin bir tarafı güzel günlerin bizi beklediğini düşünse de diğer tarafımız aman şimdi kurulu düzeni kim bozacak diye bizi ikna etmeye çalışır. Elimizin altında inanılmaz güçlü bir şifa aracı vardır ve bizi değiştireceği kesindir fakat biz nasıl bir değişim süreci içine girdiğimizi bilmediğimizden, korkularımıza yeniliriz. Bu çok doğaldır aslında. Her gün gittiğimiz yolda ( mesala sabahları işe giderken, beynimiz yolu ezberlemiştir ve biz bazen farkında bile olmadan işe gelmiş oluruz ) nasıl güvenle ilerlemek ve ilk kez gideceğimiz adreste yolu ya bulamazsam, ya kaybolursam telaşı yaşamak kadar doğaldır. Nefes bilmediğimiz bir yolculuğa çıkarır bizi ve biz daha iyiden korkarız . Benimde aklıma hep Şems-i Tebirizi'nin '' Hakkın karşısına çıkardığı değişimlere direnmek yerine teslim ol. Bırak hayat sana rağmen değil, seninle beraber aksın. Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden iyi olmayacağını '' sözü gelir. Güvenli alandan çıkmak istemeyiz, hayatın kontrolünü bırakmak istemeyiz, çünkü yıllardır böyle alışmışızdır, böylesi daha tanıdık ve güvenlidir. Tabii biz buna inandığımızda bilinçaltı da devreye girer ve bizi doğrular. Biz zaten içimizde gitsem mi gitmesem mi ikilemini yaşarken o da gitme canım ne gerek var düzeni bozmaya diyerek bize çeşitli bahaneler sunar. İşte tam da gitmek istemediğimiz anda tekrar tekrar düşünmesi gerekilen gerçekten, her şeye rağmen hayatımda bir şeyleri değiştirmek istiyor muyum sorusudur . Hayatım daha iyi ye doğru değişse neler kaybederim, neler kazanırım. Ben dertlerimle mutluyum ve bu konumda devam mı etmek istiyorum yoksa bu güçlü dönüşüm tekniği ile negatif duygularımı pozitife çevirerek şu anda benim için sorun olan şeylerin sorun olmaktan çıkmasını mı seçmeliyim. Neşe, mutluluk, huzur bunlar bizim içimizde sakladığımız ve adlarını bile unuttuğumuz duygular. Nefesle yapılansa stresi, bıkkınlığı, yorgunluğu, mutsuzluğu dönüştürerek daha çok neşede olmak ,daha çok huzurda kalmak. Böyle bir değişimin kime ne zararı olabilir ki . Siz değiştikçe ve frekansınız yükseldikçe evde eşiniz,çocuğunuz. iş yerinde arkadaşlarınız hepsinin frekansının yükselmesini sağlayacaksınız. İlk nefes seansından sonra önünüzde bir kapı açılır ve iki seçeneğiniz vardır ya nefese devam eder, o kapıdan ilerleriz yolda aslında bizim için hazırlanmış ve unuttuğumuz güzellikleri tek tek keşfederiz ya da mevcut hayatımıza kaldığı yerden devam ederiz. Ancak kalbimiz bilir ki bir yerlerde kafamızdaki düşüncelerimizi, endişelerimizi temize çekecek bir yöntem var , hem de bizim içimizde, nefesimizde. Ruhumuz değişim isterken, zihnimiz değişim istemez. Yıllarca zihnimizle yaşadık, zihnimizle karar verdik. Sonuçları ortada işte. Başarılı işler yapıyoruz, istediğimizi satın alacak paramız var ancak yine de herkesin hayatında eksik bir şeyler var. Zihnimiz bizi mutlu, neşeli , hayattan keyif alan insanlar haline ne yazık ki getiremedi. Şimdi bir de ruhun sesini dinlemek de fayda var diye düşünüyorum. Ona kulak verdiğimizde o her birimize aslında ne yaparsak mutlu olacağımızı fısıldıyor. Bizim ise tek yapmamız gereken kendi nefesimizle, kendi ruhumuzun sesini duyabilir hale gelmek. İşte bu kadar kolay . Nefes almak, ruhumuzla vakit geçirmek demek, onu duymak, onu anlamak, nelere üzülmüş ,nelere kırılmış fark etmek. Puzzle'ın parçalarını her seansta biraz daha tamamlamak , bu dünya da bu hayatta neden varım, ne yapmaya geldim keşfetmek. Seçim sizin, nefes almak ya da düzeni bozmamak. İnanın bana hayatınızın altı üstünden daha eğlenceli . Bu yolculuğa çıktığım günden beri hiç bir gün bir öncekinin aynısı değil evet ama keşfettiğim inanılmaz keyifli ve hayat akıntıya kürek çekmeyince çok daha kolay.
Sevgi, nefes, ışık ve aşkla ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder