Nefs ve Nefes

Nefs ve nefes, ikisi arasında büyük bir bağlantı var. Nefes terapisi aslında bir nevi nefs terbiyesi. Nefes seanslarına devam ettikçe çünkü bambaşka bir dünyanın kapıları aralanıyor ve asla eski sen olamıyorsun. Aldığın her nefesle aslında yaptığın yanlışları yavaş yavaş, sen ne kadarına hazırsan o kadar fark ediyorsun. İnsanları, hiç hayatlarını bilmeden dışarıdan gördüğün haliyle yargılamanın yanlışlığını anlıyorsun. Hayatından şikayet etmekten vazgeçiyorsun. Başka insanlar hakkında arkalarından konuşurken başta kendinden rahatsız olmaya başlıyorsun, sonra zaten bu sana yanlış geldiğinden hiç kimse hakkında yorum yapmaz hale geliyorsun. Sana zarar veren insanları suçlamayı bırakıyorsun. Onlarında yaptıklarıyla iligli bir sebepleri olduğunu ya da sana öyle davranmalarının seni geliştirdiğini, sana bir şeyler öğrettiğini daha iyi anlıyorsun. Olan olayları daha çok olduğu gibi kabul etmeye başlıyorsun. Nefs, nefesle terbiye edildikçe kabul seviyesi de otomatik olarak artıyor. Hayatın kontrolünü elinden bırakmak da nefs terbiyesiyle alakalı ve nefesle yavaş yavaş daha az şeyi kontrol eder hale geliyorsun. Nefs terbiye oldukça daha maddiyat değil de daha maneviyat ortaya çıkıyor. Kuş sesi daha bir anlamlı geliyor kulağa, bir çiçeğin yaradışılı ya da kokusu, bir ağacın her hava koşuluna ayak uydurması daha çok anlam kazanıyor. Vücut nefes aldıkça başka bir algı açılıyor, insanın gözlerinden bir perde kalkıyor ve elinin altında her zaman olan ve hiç farkında olmadığın değerler önem kazanıyor. Tüm bu değişiklikler için nefes sadece nefes yeterli , yapılacak başka hiçbir şey yok.