Acaba biz sadece bedenimizden ibaret miyiz yoksa bir ruhumuz var mi? Az çok siteyi takip edenler bilirler ben ruhun farkına babamı kaybettiğimde vardım, ölünce aslında sadece bedenden ibaret değiliz babamın bir ruhu var diye pesine duştum ve kendi ruhumla tanıştım. O güne kadar bir ruhum olduğu kavramını hic düşünmemiştim. Sonra transformal nefesle kendi ruhumu kesif surecim başladı, her seansta kendimle yüzleştim, kendimi yeniden keşfetmeye başladım. Ben nasıl biriydim, bunca yil beni neler üzmüştü, ne öfkeler biriktirmiştim, ne kadar da kibir sakliydi davranışlarımda, bu ne mukemmelliyetcilikti, kimseyi beğenmemeydi, en iyisini ben bilirimdi, herkese yardim etme adi altında aslında beni sevsinlerdi amaç. İste her seansta kendimle yüzleştim, iyi biriydim aslında içimde hic kotuluk yoktu bunca seyi sevilmek için yapmıştım, yine de basarili degildi sonuç.Çünkü yıllarca kendimi fark etmeden yaşamıştım, ruhumun istekleri başkalarının isteklerine yenik düşmüştü. Öyle kapatmıştım ki kalbimi, hislerimi,kucuk bir çocuk gibi aciyi hissetmeyeyim derken hiçbir seyi hissetmez olmuştum. Sımsıkı kapamıştım kalbimi. Kimse beni tekrar o kadar çok üzemesin diye mutlu olmayi da reddetmiştim. Her nefes seans bir kapi araladı içimde, kendimi keşfetmeye başladım, neyi neden yaptığımı keşfettim. Her seans bir yapbozun tamamlanan parçaları gibiydi içimde. Her seferinde yeni bir parçayı doğru yerine koyuyordum. Yapboz tamamlan dimi hayır tabiki sanirim bu ruhsal bir yolculuk ölümle son bulur ancak ben bir suru yasadığım sorunun nedeni biliyorum artık ve ayni sıkıntılar tekrarlanmıyor hayatımda. Hala zaman zaman sıkıntılar yaşıyorum evet ancak anda farkına varıyorum artık ve hayati bir sarkaç gibi düşünürseniz bir uçtan bir uca savrulmuyorum artık,daha çabuk toparlanıyorum.En buyuk sorumda simdi bu olayı neyi öğrenmek için yaşıyorum, neyin farkına varmam isteniyor benden, doğru sorular doğru cevaplari da beraberinde getiriyor ve cevapları buluyorsun , travmada kisa suruyor. Her seans sonunda kendi degerimin farkına daha çok vardım, ben kendimi sevdikçe etrafimda bana sevgi gosterenlerin sayisi artti. Öyle guzel iki kizim var ki hergun bana - Annem ben seni çok seviyom - diyolar. Kendi cocuklarin tabii severler diyosaniz bir etrafiniza bakin bakalim evet cocuklar annelerini sever ama bunu sevgi seline donusturup hergun tekrarlayan çocuk azdir Ben yillar sonra bunca aci ve yuzlesmeler ve derin sorgulamalar sonucu aynaya baktigimdaki beni gercekten seviyorum ve takdir ediyorum. Neseyle ve huzurla aynada kendi gozlerime bakabiliyorum ve gordugumden de memnunum. Kendimi takdir ediyor ve kendi degerimi biliyorum.
Transformal nefes ne demek diyenlere ,kendi ozunu kesfetme sanati diyebilirim.Her seansta kendi iyinle ve kotunle karsilasma, hatta bunu kendinin seans icinde kesfetmesi derim. Sadece sen ve ruhun birlikte bir yolculuga cikiyosunuz ve hayat yeniden basliyor. Her seansta kendi kuytularinda kalan yanlarinla yuzlesiyorsun, en derinlerini kesfediyorsun. Kendini kesfediyorsun.Ozgur olarak sen neler yapmaktan keyif alirdin. neleri baskalari için yaptin, nelerden vazgectin, sevgi ugruna ne tavizler verdin. Her seans bu sorularin cevaplarini sana veriyor tek tek, kulagina fisildiyor bazen , bazen bir goruntu gosteriyor unuttugun, sumen alti ettigin gecmisten anilardan, sen seni kesfediyorsun her seansta yeniden yeniden. Her seans bir solen aslında kendi ruhunu kesfetme soleni, seni mutlu eden seyleri kesfetme soleni, kendi degerini bilme ve kaliplari kirma, ben yeterliyim ve seviliyorum duygusunu hissetme soleni.
Sizi ruhunuzu keşfetmeye davet ediyorum, en yakininizdaki transformal nefes kocuyla irtibata gecin ve tanrinin kralligindaki tahtiniza bir an once oturun, dunyanin donusmek için her birinize çok ihtiyaci var.Sadece var oldugunuz için sevilmeyi hak ediyorsunuz, bunun farkına varmak için hic gec degil. Mucize bir adim otenizde. Sizin uzanmanizi bekliyor. Hadi ruhumuzu kesfetme vakti geldi de geciyor bile, varliginizi onurlandirin.
Sevgi, nefes, isik ve askla.
