5 Nisan 2013 Cuma

Düne dair

Dün bütün günüm kararsızlık içinde geçti.Önce iş çıkışı eve mi eşimin iş yerine mi gideyim diye saatlerce düşünüp karar veremedim,sonra bu akşam İstanbul'a gideceğim ona otobüs bileti almak için düşündüm, internete girip saatlerce otobüs firmasının sitesinde bir o otobüse baktım bir bu otobüse baktım, hangi saat, hangi koltuk, hangi otobüs firması ona karar veremedim.Saatlerce kafamda düşünüp durdum.Eşimin iş yerine gideyim diyorum ,kendisi bir kıyafet firmasında çalıştığından biraz alış veriş yapmalıyım haftaya bir eğitime gideceğim ve yeni şeyler giymek istiyorum diye, bir diyorum ki eve gitmeliyim yola çıkacağım ve evde gitmeden yapılması gereken bir sürü iş var. Düşün, düşün, düşünnn içime fenalık geldiği gibi bir sonuca da varamadım.Nefesten önce acayip kararsız biriydim nefese başladığımdan beri de hiç böyle bütün öğleden sonrayı kapsayan bir kararsızlık yaşamamıştım.Hem kendime şaşırıyordum eski ben geri mi geldi acaba diye (ki bu mümkün değil her geçen daha iyiye gidiyor her şey hiç bir zaman eski sen olamıyorsun istesen de farkındalık seviyen değişiyor ve bakış açın değişiyor çünkü) tabii uzun zamandır başkalarına nefes yapmaktan kendime vaktim kalmıyordu,okunacak kitapları okuyamıyor ,yapılacak egzersizleri yapmıyor ,izlenecek videoları izleyemiyordum.Belki de eski ben kendime dikkat etmediğimden geri gelmişti diye düşünüyordum.İş çıkışına kadar bu kararsızlık böyle sürdü gitti.Taaa ki işten çıkana kadar.İş çıkışı benim evin yakınında oturan bir arkadaşın arabasıyla gittiğim için eve kendimi arabanın içinde buldum ve kendiliğinden karar vermiştim aslında.Eve gidiyordum bir taraftan da hala acaba hangi işi önce yapsam, hiç de iş yapasım yok, keşke eve gitmesem falan diye zihnim yoğun bir şekilde vesvese üretiyordu. Eve geldim arabadan indim tam içeri gireceğim anahtar yok ve kapıda kalmışım. Sonra farkettim ki ben o sıkıntılı saatler geçirirken ve karar vermeye çalışırken aslında planlar zaten ilahi düzen tarafından yapılmış.Ben boşu boşuna anı kaçırıp vesveseyle bir öğleden sonra geçirdim.Anda yani şimdi de kalamadım,düşünmekle ve endişelenmekle ve sorunları büyütmekle tüm günümü geçirdim.Anahtar olmayınca tabii araba da eşimde olduğundan bilimum toplu taşıma araçları kullanarak eşimin iş yerine ulaştım. Haaa bir iyi tarafı oldu bu işin karar veremediğim otobüs biletini iş yerine giderken bir yere uğrayıp, kafamdaki bütün soruları da sorarak aldım.Eşime kapıda kaldığımı söyleyince asıl ilginçlik ortaya çıktı ki eşimde anahtarı evde unuttuğumu fark etmiş ve düşünmüş evin dışındaki elektrik kutusuna anahtarı koymuş ki beni de arayacak ve anahtarın yerini söyleyecekmiş ben de eve girebilecekmişim.Tabii eşim iş yoğunluğundan beni aramayı unutunca ben de onu aradığımda telefonu açmadığından ben anahtar evin oradayken bütün eziyetleri çekerek eşimin iş yerine gelmişim.Allah plan yapana gülermiş derler ya doğru geleni yaşayacaksın,bir dakikan bile belli olmayacak.Neyse eşimle yemek yedik onunda pek keyfi yoktu,iş yerindeki belirsizliğe canı sıkılıyordu,o genelde nadiren keyifsiz olur,sonuçta dün ikimizde de bir kararsızlık,bıkkınlık,keyifsizlik vardı.Sonra birlikte yemek yedik,ben alışveriş yaptım mağazadan akşam geldik ve uyuduk.Bugün eşimin mazağa müdürlüğü belli oldu ve şirketin en prestijli mağazasına müdür olduğunu öğrendik.Aslında dün tüm yaşanılanlar bugünün doğum sancılarıymış ve bugün güzel bir bebek dünyaya geldi işte.Çekilen her sıkıntının bir sebebi var.Belki de dün biz sıkıntılı saatler geçirirken eşim için bu zor karar veriliyordu çünkü eşim iş yerinde en yenilerden biri ve mağaza müdürü olduğu mağaza için bütün eski müdürler yarışıyorlardı.Dün biz kararsızlık yaşarken belki de İstanbul da birileri eşim için karar veriyorlardı ve artık enerjilerin çok yükseldiği günümüzde bizde bu karardan farkında olmadan etkileniyorduk.Kıssadan hisseye gelince başımıza her ne gelirse gelsin o an ne için bunları yaşadığımızı anlayamıyoruz belki ve bize saçma geliyor ve hatta ben bu kadar kendimle ilgili çalışma yapıyorum,nefes yapıyorum,hayatın daha kolay olması lazım derken bile anı yaşamayı unutuyor ve başıma gelene anlam veremeye biliyordum.Çok kötü geçirdiğimi düşündüğüm ve çok mutsuz olduğum bir gün bile çok güzel başka bir günü getirebildi.Umut hep var aslında.Dün yaşadığın sıkıntılı bir gün bugün doğan güzel bir bebeğin doğum sancısı olabiliyormuş.Bunu geçte olsa fark edebildiğimiz için şükürler olsun.Hepimiz için yeni gelen her günün bir öncekinden daha güzel,daha neşeli,daha bolluk bereketli,mucizelerle dolu olması dileğiyle...

4 Nisan 2013 Perşembe

Nefesin Getirdikleri 5

02.10.2012 saat 15.35

Sanırım nefesle ilgili yazmam gereken artık başıma gelen her olaya bugüne kadarkinden daha farklı açıdan bakıyor olmam.En ufak bir şey bile düşünmemi ve bakış açımın değiştiğini görmemi sağlıyor.En önemli değişikliklerden biri de çikolatayı bırakmam.Normalde yemeden günüm geçmezdi ya da abur cubur nefesden sonra aklıma  bile gelmiyor.Demek ki nefes öyle bir duyguyu temzilemiş ki kendiliğinden abur cubur yeme alışkanlığım yok oldu.Dün akşam kardeşime yürüyerek giderken yol karanlıktı ve köpeklerle karşılaşma olasılığım çok yüksekti  ( ki nefese başlama sebeplerimden biri köpek korkumdur.) Sağlı sollu yolun iki tarafında da köpeklerin olduğu bir yerden geçmem gerekiyordu.Eskiden olsa yol değiştirir ya da eve geri dönerdim.Dün köpeklerin ortasından geçtim yine biraz korktum ama eskisi kadar kalbim falan çarpmadı.Bu bile benim için büyük ilerleme.Teşekkürler Allah'ım, teşekkürler nefes ve teşekkürler Burcu...

03.10.2012 saat 11.32

Nefesden sonra düşündüm düşündüm ve günlerimin daha hareketli ve daha keyifli geçtiğini fark ediyorum.Dün bir arkadaşımla yemekteydim ve çok güldüm ,eğlendim.İlginç olan daha önce de aynı insanlarla görüşüyorduk hiç bu kadar gülmemiştik.Bu akşam bize misafir gelecek olmasına rağmen hiç telaşlanmadan bir buçuk saatte evi tamamen temizledim.Yapacağım pastaları da bugünden yapacağım.Mesela sabah çok sinirli kalktım, kafamda halledilmesi gereken bir sürü sorun vardı.Ama kendi kendimi sakinleştirebildim.İnsanların farklı fikirleri olabileceğini kabul etmeye çalıştım.Onları affettim.Böylece de sakinleştim.Ayrıca çok gitmek istediğim ve pahalı diye gitmediğim bir tiyatronun biletlerinin de aniden düştüğünü öğrendim ve 1 bilet fiyatına iki bilet aldım.Dün nefes için randevu almak için Burcu'yu aradım ve ulaşamadım önce üzüldüm sonra da fark ettim ki randevu almak istediğim tarih çok yakın bir arkadaşımın doğum günü ve Burcu'nun o telefonu açmamasının bir sebebi var:)İlahi düzen:)Herşey otomatik benim için benim yerime organize ediliyor:)

08.10.2012 saat 10.47

3. nefes seansımı da grup seansıyla deneyimledim.Grup seansı biraz daha ilginçti.Hıçkırıklarla ağlayan mı ararsın,kahkahalarla gülen mi belli değil.Benim 3.seansım ise diğerlerine göre çok kolay geçti.Bunda kol ve bacaklarımda daha az kasılma oldu.Daha dingin bir seansdı.Daha çok iç hesaplaşmaların yaşandığı ve düşüncelerin kendi sırasına göre kafamın içinde dolaştığı bir seansdı.Burcu'nun dediği aklıma geldi , bu kasılmalar azalacak bir süre sonra da hiç olmayacak.Çok az ellerim uyuştu ,ayaklarım hiç uyuşmadı bile.(Bu uyuşma süreci her kişi de farklıdır)Arkadaşlarımı götürmüştüm seansa nefesi deneyimlesinler diye.Biri çok acı bir gününü yaşamış,babasının cenaze gününü görmüş seans anında -ki babası yıllar önce vefat etti -babasına hep onu bırakıp gitti diye kızgınmış,bir diğeri hiç aklımda olmayan biri ile hesaplaştım,bağırdım çağırdım ona dedi.Bir diğerinin akciğerinde sönme olmuştu ve tedavi görüyordu,sırt ağrıları vardı.Seansdan sonra tamamen iyileştim ,ağrılarım geçti dedi ve nitekim doktora gittiğinde de akciğerin düzeldiği görüntülendi.Böyle ilginç bir seans yaşadık.Gelelim seans sonrasına ne önemli belirtilerden biri de yorulmak bilmemem.Kesinlikle daha enerjiğim.Hiç bunalmadan bir sürü insanı yemeğe alıp,vızır vızır hiç oturmadan çalışıyorum ve işim bittiğinde de hiç yorulmuş olmuyorum.Hatta geçen gün köfte kızarttım yemeğe kardeşim gelecekti,en sevmediğim kısımda kızartma tavasını yıkamaktır.Arkamı bir döndüm tava yıkanmış bile.Birden mucize gibi geldi bana.Çok hoşuma gitti.Kardeşim ne ara yıkamış onu bile bilemedim.Normalde yıkama huyu da yoktur aslında :)Sanırım nefesin mucizeleri:)Eskiden ben mevcut bir tartışmayı sonlandırınca uzun süre onun sinirini ve etkilerini aklımdan silemezdim.Ancak şimdi yine sinirleniyorum ama onu bütün güne ya da o günden sonrasına taşımıyorum.Bu da bana ilginç geliyor.Grup seanslarındaki eğitmenlerden biri kendini tanıtırken nefesden sonra hayatımda ne değişti diye sorarsanız her şey dedi.Evim , arabam, işim, arkadaşlarım dedi.Ben de dün bir alışveriş merkezinin araba çekilişine katıldım ve eskiye göre daha çok inanıyorum.Bakalım neler olacak.

Nefesin Getirdikleri 3

Evett geldik nefesle yeni bir güne.Tabii ben dün başıma gelenleri anlatacağım size.Öncelikle şunu başından beri fark ediyorum ki nefesi ilk deneyimlediğim günden beri sanki içime bir bilge kaçtı.Bunu ben tarif ettiğimde bir arkadaşım da içime birinin kaçmadığını , içindeki bugüne kadar var olan biri nefesle uyanmış dedi.Dün çok sevidğim bir arkadaşım bana gelecekti ve ne zamandır da sürekli gelme süreci farklı sebeplerle erteleniyordu.Ben de nefesden önce sağlık olsun ,başka sefere falan diyordum.Dün yine bana mazeret sunup gelemyeceğini söyleyince nefesin ve içimdeki bilge kişinin etkisiyle ben bir mail yazdım ve aslında içinde bir yerlerde bana gelmekten kaçtığını ,birşeylerle yüzleşmekten korktuğunu,,içinde bir yerlerde yeterince gelmek istemedğini ve blinçaltının da buna uygun bahaneler uydurduğunu söyledim.Kendisini zorlamamasını,ne zaman içinden gelirse o zaman bana gelmesini söyledim.Sonra biraz rahatladı ve maillerin devamında aslında sebebin hep onun bana dertlerini anlatması ve benim onu dinlemem ve bunu frenlemeye çalışması olduğunu yazdı.Sonra ki süreçte mazeretleri bırakıp bana gelmeyi başardı ve gelince de dediki ne zaman sana itiraf ettim çok kötü ağrıyan sol kolum geçti dedi.Sol yanımız kendimizle iligili ve kollar da kucaklamakla ilgili.İlginç değil mi?

Hayatta hiç bir şeyin tesadüf olmadığını her şeyin büyük bir plan içinde yürüdüğünü öğreneli çok oldu.Dünde o günlerden biriydi.Gelen arkadaşımın eşi aslında işten geç çıkacak ve biz rahat rahat kadın kadına sohbet edecektik.İşten o kadar erken geldi ki buna başta anlam verememiştim.Sonra gece ilerleyince anladım ki aslında onun konuşmaya ihtiyacı varmış, bir sürü şeyi içinde biriktirmiş,içinde biriktirdiklerini de kızdığı kişilerle görüşmeyerek çözdüğünü ve değiştiğini çok mutlu olduğunu söylüyordu.İlginç şekilde bu buzdağının görünen yüzü gibi geldi ve nefesle ortaya çıkan bilge bunun böyle olmadığını öfkelendiği insanlarla görüşmemenin sorunu çözmeyeceğini , görüşmese de içindeki nefreti biriktirdiğini söylüyordu.Kızdığı insanları kendi içinde affetmesi ve ruhlarını özgür bırakmasıydı bana göre doğru olan.Eski ben olsam kestirip atardım ancak yeni ben iki saat sabırla bunu ona anlatmaya çalıştım ( bu arada yeni ben olsam sadece onu olduğu gibi kabul etmeye çalışırdım,değiştirmeden) bir nevi bir yaşam koçluğu yaptım,yaşam koçluğu ile ilgili eğitimim bile yoktu ancak soru ve cevaplarla 2 seans nefes terapisi içimdeki bilge bu işi nasıl olduysa çözmüştüm.İçgüdüsel bir şekilde doğru zamanda doğru ve çarpıcı soruları sorabilmiştim.Eski ben sabit fikirli der,sinirlenir ve konuyu kapatırken yeni ben sabır ve sukunetle dinleyebilmişti.Belki bakış açısını değiştiremedim ancak en azından gece yatınca yatağa düşünmesini sağlamışımdır.Bri gün sonra sabah arkadaşımla konuşunca gece boyunca uyumadığını öğrendim.Sanırım kendi içinde söylediklerimin muhakemesini yapmıştı.Buna sevindim tabii.Umarım bu içindeki öfkeyi azaltır ve affetmesine yardımcı olabilir.Bendeki bu sabır,bilgelik ve rehavet nefesin eseri.Ben eski ben değilim o kesin.Arkadaşıma nefese gitmesini anlatıp duruyordum ,o da ısrarla reiki de uzmanlaşmak istediğini söylüyordu.O na dedim ki senin neden reiki de ısrar etttiğini buldum dedim.Bana göre reiki mevcut bir hastalığı ya da vücudun mevcut bir dengesizliğini düzeltiyordu.Sadece o olumsuz duygunun sende yarattığı fiziksel acıyı yok ediyordu.Duygu temizlenmeden , kalıyordu.Nefesdeki fark ise bilinçaltı temizliği de yaparak acıya sebep olan duyguyu temizliyordu.Nefes sorunu kökten çzömekti.

26 Eylül 2012 saat 15:04


Nefesin Getirdikleri 4

Evet seanslarda ve sonrasında kendi yaşadıklarıma devam edelim.

27.09.2012  saat  14.19  

Bugün biraz geç kaldım yazmakta.Çünkü sabah düşündüm önce yazacak bir şey yok dedim.Sonra dün eğitmenim Burcu ile telefon konuşmam aklıma geldi ve kafamdaki endişeleri de yazmam gerektiğine karar verdim.Sonra dün anlattığım arkadaşım aradı (arayan arkadaşımla ilgili detaylar Nefesin Getirdikleri 2 yazısında mevcutur.) Bir iki güzel cümle söyledi.Bana da yazmak farz oldu:)Son seansdaki el ve ayak uyuşmalarımdan sonra Burcu'ya bu eziyetten sonra tekrar gelir miyim bilemem demiştim.Çünkü seans için de de hem para veriyorum hem eziyet çekiyorum diye düşünmüştüm.Akşamda tansiyonum neden düştü ve keyifsiz bir gün geçirdim diye sormak için Burcu'yu aradığımda, reiki yaparken enrjimi koryamadığından olduğunu öğrendim.2 seansdır bilinçaltımın ne kadarı temizlenmiştir,kasılmalarım böyle devam edecek mi gibi merak ettiklerimi sordum.Tabii şimdi dönüp bakınca çok komik sorular oldğunu farkediyorum.Sen yıllarca hep içine at ve bilinçaltını çöplüğe dönüştür ve 2 seansda pürü pak olmasını bekle:)O da bana kasılmaların temzilenen duygunun büyüklüğüne göre olduğunu ilerleyen seanlarda tamamen geçiceğini söyledi.Tabii ben net ve büyük bir değişim görmeden sanırım  %100 inanamayacağım nefese. Evet değişim var ama ben zor ikna olan biriyim sanırım.Nefesin bana kattığı bir huzur ve endişelenmeme hali kesinlikle var.Sanırım ben daha fazlasını istiyorum.Sanki benim için nefes sihirli bir değnek.Belki de bu yüzden daha yüksek beklentiler içindeyim.Güzel gelişmelere gelince şu terapi yaptık dediğim arkadaşımın eşi için güzel gelişmeler olmuş,hiç para alamadığı bir müşteriden para almış ve günü dolmadığı için çıkamadığı bireysel emeklilikten hiç kesinti yapılmadan çıkabilmiş.Hayatı daha iyi gitmeye başlamış.Ben de duyunca mutlu oldum.Gelelim bu sabaha ,sabah işe geldim ve iki arkadaş kavga ediyordu ve bu sansasyonel bir haberdi.Sonra ben gittim bu haberi çok yakın bir arakdaşıma hemen yetiştirdim.Aradan biraz zaman geçince artık bilemiyorum nefesdeki değişim mi beni etkiledi.Olayı tam maille bana soran başka bir arkadaşıma anlatıcaktım ki orda bir ampül yandı ve yaptığımın yanlış olduğunu farkettim.Sonra anladım ki nefesle Allah beni eğitiyor:)Bu kavga sırf ben yaptığımın yanlış olduğunu anlamam için benim gözümün önünde gerçekleşti.Ben de gerken dersi aldım ve yoluma devam ediyorum.Bir arkadaşıma kahve molasında nefesi anlatırken bana başkalarının bende ne gibi değişiklikler gördüğünü sordu ve ben de bunu hiç düşünmediğimden hemen çevreme sormaya başladım.Hemen yan masamda yıllardır benimle çalışan arkadaşıma sordum,eskiye göre daha sakin olduğumu söyledi.Aynı soruyu bir kaç gün geçince eşime de soracağım.İşte böyle....

28.09.2012  saat 17.24

Dün arkadaşımın başkaları sende nefesden sonra ne değişiklik görüyor sorusunu merak edip o akşam kocasına terapi yaptığım arkadaşıma sordum.Bir de sabredemedim kocama sordum tabii:)Arkadaşım önceden olsa hııı diye söze başlardın beni dinlerken ve yüzünde düşünceli bir ifade belirirdi ama dün gayet seri,dobra ve beni önemseyerek konuştun ve beni gerçekten sevdiğini hissettirdin dedi.Daha önce alıngandın ama şimdi gayet rahat görünüyorsun dedi.Bu değişime sevindim tabii. Demek eskiden duygularımı karşı tarafa tam yansıtamıyormuşum diye düşündüm.Eşim ise daha rahat ve huzurlu olduğumu söyledi.Eskiye göre şu anda başka değişiklik göremiyormuş.Haa bi de akşam alışverişe gittik markette benim Selpak markasında ısrar etmem üzerine (marka takıntıma atıf da bulunarak) ise daha düzelmemişsin diye dalga geçti.2 seansda keşke bütün dertler bitebilse.Gerçi ben 4 seansa da razıyım bakalım.Haa bir de anlatmam gereken asıl olayı unuttum.Bayramda Züriche gitmekten borçlarım artmasın diye vazgeçmiştim ancak nefesde kıtlık bilincinden çıkıp bolluk bilincine geçmemle birlikte çok pahalı bulduğumuz oteli çok ucuza bulabildik.Ayrıca eşim sürekli bireysel emekliliğini bozdurmak istiyordu ben de ısrarla istemiyordum ve hep hayır diyordum dün birden tekrar sordu ve ben de kendime inanamadım ama tamam dedim.Parasal anlamda da borçlarımızı daha kolay öder hale geliyoruz.Umarım insanları nefesin güzelliklerine ikna edebileceğim daha somut mucizelerde gerçekleşir.İyi ki nefes var ve ben ısrarla bu yöntemi denemişim:)

01.10.2012 saat 15.53

Haftasonu neler oldu? Bilmem çok bir şey olmadı aslında.Cumartesi günü hem öğle yemeği hem akşam yemeğinde Ankara'nın çok lüks yerlerinde yememe rağmen hiç hesap ödemedi mesela.Bu ilginçti çünkü hep ödeme yapan taraf ben olurdum:)Güzel bir gündü eski dostları gördüm.Pazar günü de teyzem rica etti diye kuzenin proje ödevini yaptım normalde çok zor bir ödev ve çok sinirlenirdim önceden olsa.Çok kısa sürede hallettik oysa ki.Bu sabah işe gelince ise bayram tatili için uçakta sorun çıktı,otelde sorun çıktı kötü bir tatil geçireceğim diye düşünürken daha öğlen olmadan kendiğilinden tatil işimiz yattı.İlginç her şey kendiliğinden çözülüyor.Ben müdahale etmeden hatta.Kardeşimle de çok kavga ederdik nefesden sonra daha iyi anlaşıyoruz gibi geliyor bana belki onla ilgili duygular temizlenmiştir.Bakalım görelim daha neler olacak.