Selam,
Artık kaçıncı sayıdayım unuttuğumdan sadece nefesin getirdikleri diye devam edeceğim yazı başlıklarıma.
Nefes, nefes, nefes....
Bende neyi değiştirdi nefes dersen düşüncelerimi, paraya ve borca bakış açımı , kontrol mekanizmamı tabii hala biraz var yine de azaldı.Bir sorun olduğunda içinde çözümünün de olduğunu bilmek ve eskisi kadar stres yapmamak.Bugüne kadar ki sorunlarıma uzaktan ve başka bir pencereden bakabilmek ve böyle baktığıma da kendi kendime şaşırmak.İnsanları yargılamamak, daha yüksek empati duygusu, sakinlik,hiç bir şeye çok üzülmemek ve sinirlenmemek, Sürekli didiştiğim kardeşimle bile inanılmaz değişen iletişimim.Galiba tamamen değiştim.Eski ben olmadığım kesin.Bedenen bu işyerindeyim ama sanki ruhen çok başka diyarlardayım.Burayı artık bir kariyer yeri değilde nefes eğitimlerimin ücretlerini karşılaması için gerekli bir yer olarak görüyorum.Gelip gidip işimi yapıyorum ve nefes eğitimleri için paranın bana maaşla ya da farklı şekillerde gelmesini bekliyorum.
11.10.2012 saat : 17.38
Nefes sayesinde her gün yeni bir şey fark ediyorum zaten bugün de insanların kendi dertleriyle o kadar çok meşgul olduklarını ve çözüm sunsan da çözümle değil dertleriyle ilgilenmeye devam ettiklerini gördüm.Çok acı ki çözümü görmüyorlar bile.Bir arkadaşımla yaptığım yazışmalarda bana derdini anlattığında ona nefesi tavsiye ediyorum.Benim yazışmalarımdaki nefesle ilgili bölümü görmezden gelip,elinden gelen bir şey olmadığını ve çok mutsuz olduğunu söylemeye devam ediyor.Bu yaşadıklarına da kader deyip geçiyor.Burcu bazen öyle anlar gelecek ki en yakınlarına bile yardım edemeyeceksin demişti,doğruymuş.
Bir de nefes kişinin kendisiyle en kuytulara kadar yüzleşmesini sağlıyor ve bu da cesaret istiyor.Her yiğidin harcı değil belki de nefesi seçmek...cesaret ....cesaret...cesaret
Yıllardır sorunlu yöneticilerle çalışıyorum ve hep yöneticilerimi suçluyordum.Nefes bana öğretti ki eğer ben yöneticimi vicdansızlıkla suçluyorsam o vicdansız insandan benim içim de de var ve ondan karşıma böyle yöneticiler çıkıyor.Bende hayatımın bir yerinde birilerine aynı şekilde vicdansızca davranıyorum.Sonra düşününce fark ettim ki kardeşime aynı öyle davrandım yıllarca ve biliyorum ki ondan özür dilersem benim de hayatımdan vicdansızlık çıkacak. Bu özrü içimden diledim, cesaretimi toplayınca da kardeşimden dileyeceğim.
İnsanın fark ettiği şeyler arttıkça en yakınlarıyla bile dertleşemez oluyor.Farklı pencerelerden hayata bakıyoruz ve çok şey söylemek istemene rağmen ,söylediğin şeylerin karşısındaki için bir anlam ifade etmediğini bilmek susmayı getiriyor.Nefesle birlikte hayatına yeni giren ve mevcut hayatından çıkanlarında sebebi bu sanırım.Frekans farklılığı...
Kendimi bildim bileli babamin anne tarafı ile sorunlar yaşarız,yer yurt davaları falan filan önemsiz şeyler ama çocukluğumuz bu önemsiz şeylere kızmakla geçti.Büyük bir öfke biriktirdik.Ben hep babamın teyzelerine kızardım (mevcut konuda haklı taraf babam çünkü sadece iyilik yaptı ve kötülük buldu.) babamı değilde kendi kardeşlerini tutuyorlar ve babamı üzüyorlar,babamın onalr için yaptıkları iyilikleri göz ardı ediyorlar diye.Nefesden sonra yıllardır aynı olayın dışına çıkıp farklı bir yönünü görünce, o insanların yerine annemi ve annemin kardeşlerini koyunca,insan ne kadar yeğeni de haklı olsa kardeşinden vazgeçemezi keşfettim.Böyle bakınca öfkem birden kayboldu.Bunu bunca yıldır fark edememek ,kör gibi hiç bu açıdan bakamamak, nfesle hayatıma farklı bir bakış açısının girmiş olması aniden ,hiç sebepsiz , gerçekten nefesin gücünü çok net gösteriyor.Hiç bir şey yapmıyorsun gidip 45 dakika nefes alıp veriyorsun ve aniden yıllardır devam eden bir olayla ilgili bakış açın değişiyor.İlginç...İlginç...İlginç..
02.11.2012 saat yok:)
Hayatımda neler değişti.Nefes farkındalığı diye bir şey varmış onu keşfettim.İnsanlara, olaylara bakış açım tamamen değişti. 9-14 Kasım 2012 de nefesin yılda sadece bir -iki kere düzenlenen Level 1-2-3 seminerine gidiyorum ve hep heyecanlıyım hem de endişeliyim.Başıma neler geleceğinin tedirginliği var.Ne giyeceğim,gelen insanlar nasıl derdi var.Gitmem de son dakikada bir başkasının gelememesiyle oluştu.Ama şuna inanıyorum ki hayatımda hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.Aslında zor şartlarda gidiyorum.yıllık iznim olmadığından 3 gün ücretsiz için kullandırdılar.Eğitim parasını kardeşimden borç aldım.İyi ki yapmışım diyorum inşallah gelince de aynı şeyleri düşünürüm:) %10 erken ödeme indirimi yapacaklardı düzenleyen kişi adil olamk konusunda evrene söz verdiğinden yapmadı ve ben bu maddi anlamda sıkıntılı zamanımda 200 TL daha fazla para verdim.Ben ödemeyi yaptım başka bir yerden bir para haberi geldi.Eğitim paramın bir kısmı ordan karşılanmış olacak.Nedense verdiğim paranın en az iki katını geri alacağıma inanıyorum.Bir yerlerden bir paralar gelecek.Hatta geliyor:)
Bu arada benim zorlamalarımla eşim 2.kez nefes grup seansına gitti ve çok yıpratıcı bir seans geçirdi.Ama daha çok sevgisini gösteren bir adam haline geldi.Sürekli bana sevgi gösteriyor.Eskiden hem televizyon izleyip hem beni dinleyemezdi şimdi ikisini bir arada yapıyor:) Eskiden kahverengi severdi şimdi canlı renkler giymek istiyor.Bunun gibi bir sürü değişiklik oldu onun da hayatında. Bende önceden insanlara ısrar ederdim illa bir kez nefesi deneyin diye.Özellikle de en sevdiklerimi ısrarımla bunaltırdım. Şimdi ise nefesin uzun soluklu bir süreç olduğuna inanıyorum.İnsanın kendisiyle yüzleşmesinin büyük bir cesaret gerektirdiğine,herkesin bu cesareti göstermek istemediğine inanıyorum.Nefesin bir farkındalık süreci olduğunu her seansda kişinin yenilendiğini, yaşamının kolaylaştığını, öfkelensen bile bu öfkeyi biriktirmeden olayın sorumluluğunu alarak hayata devam edebildiğini görüyorum.
Nefesin şimdiki tanımı benim için huzur, farkındalık, hayatın kontrolünü bırakmak, yaşama sevinci ...
Bakalım eğitimden dönünce tam nasıl hissedeceğim.
08.11.2012 saat yok :)
Geçen sene bir yılbaşı gecesi babam beni bırakıp gittiğinde, aslında anladım ki ölüm bir son değil başlangıç. Küçük bir kız çocuğuydum ve ilk aşık olduğum adam istemesem de beni bırakıp gitmişti. Hayatta ilk terk edilişim değildi ancak en acısıydı. Onun nereye gittiğini bulma sürecim beni buralara kadar getirdi. Transformal Nefes seminerlerinin birinde kulakları çınlasın ve güzellikler hep onunla olsun:) sevgili Ömer İnan babamı çok özlediğim bir anda onun bana bir hediye bırakarak gittiğini söylediğinde düşündüm ve evet dedim gitti ve bir arayış hediye etti bana.Babamın bir ruhu olduğunu ilk o zaman fark ettim ve ruh ölümsüz dedim. Babamı ararken kendimi buldum. Sonra da yolculuğumu paylaşmaya karar verdim.Bu yolculukta yoluma çıkan ve yolumu açan herkese çok teşekkürler. Umarım yaşadıklarım ve yazdıklarım kalplerinize ulaşır ve kendi hikayenizi yazmanıza vesile olur...
Sevgi, nefes, ışık ve aşkla ...
