Bir suredir dünyanın bir diger ucunda yaşıyorum ve o kadar dunya isleriyle uygrasiyorum ki yazacak pek bisey çıkmıyor açıkçası. Dile henüz hakim olamadığımdan buradaki muhteşem eğitimleri de kaçırıyorum ama en kısa zamanda tekrar gittiğim eğitimleri paylaşmaya başlayacağım. Bugun ki yazma sebebim ise kutlama yapmak, olay nasıl gelişti ve ben kutlamaya nereden geldim yazayım. Gecen gun markete gittim ve sarap denedim ve almaya karar verdim ama cahillik iste sarap yerine şampanya almışım eve gelince esim söyledi. Bende dusundum ki eğer eve yanlışlıkla bir şampanya girmişse su an benim bilmediğim bir kutlama olacak demek ki. Sonra kutlamayı beklemeye başladım, sonra ben şampanyayı acip kutlama yapmaya karar verdim. Şampanyayı uğrunda açacağım en degerli kisi bendim çünkü ve kendimi kutlamaya karar verdim. Bu hayat yolculuğunda ne deneyimlerden geçmiştim, neler neler yaşamıştım ve halen de yaşamaktayım yine de her sabah mutlu uyanıyorum. 40 yaşında bildiğim herseyi geride bırakarak bambaşka bir diyara gelme cesaretini gösterdim, çıktığım ruhsal yolculukta bir suru seyle yüzleştim ve sanirim kutlamayı hak ediyorum. Butun
deneyimlediklerim sonunda yeryüzündeki cennette yaşıyorum ve memleketimin insanlarının bir suru sorunundan uzaktayım. Herkesi geride bıraktım ve bıraktığım herseyi ozluyorum evet ama her sabah mutlu uyanıyorum. Çocuklarım bu ülkede olmaktan mutlu. Dünyanın başıma yıkıldığı anlarda oldu ama ben hep ayakta kalacak gucu kendimde buldum, çok sukur. Evet zaman zaman Polyannacilik da oynuyorum ama ise yarıyor, hergun yeni bir umutla gune başlıyorum, okuyorum, dinliyorum, simdi ise dünyanın baska ülkelerinden bir suru arkadaşım oldu ve görüyorum ki sorunlar hep ayni. Tek ihtiyacımız olan ses , kendi degerimizi bilmek ve bir gun olsun başardıklarımız ve başaramadıklarımızı icin kendimizi kutlamak, takdir etmek. Bence bunu hepimiz hak ediyoruz. Hangi yollardan gecersek gecelim, hepimiz bir kutlamayi hak ediyoruz. Kendim için bir şampanya actim ve kendi cümlelerimle kendimi takdir ettim. Lütfen bunu bir bencillik olarak algılamayın. Sadece dünyada elinden geldiği kadar yasamaya çalışan bir ruhun, deneyimleri sonucu başkasından beklemeden belki de ilk kez kendini takdir etmesi, kendine evet başardın ve dunyadaki cennetini yarattin demesi, kendi serefine kadeh kaldirmasi, kendi degerini fark etmesi ve kutlamasi. Ben Allah in ilahi cocuguyum seviliyor ve takdir ediliyorum sadece bunu kendimin fark etmesi gerekiyor, hepimizin fark etmesi gerekiyor, hepimiz kutlamayı hak ediyoruz. Ne emekler verdik, ne hayatlar yasadik ve bugun kutlama zamani. Kendi basardiklarimizi, yasadiklarimiza ragmen ayakta kalisimizi, her yeni güne umutla baslama cesaretimizi kutlama zamani. Lütfen bir dakika kendinize ayirin ve kendi adinizi soyleyerek -seni takdir ediyorum- deyin kendinize. Basardiklariniza sapka cikarin, kendi degerinizin ilk kez bu kutlama sayesinde farkina varin. Aynada gordugunuz kisiden hosnut olmaya baslayin. Siz teksiniz, essizsiniz, biriciksiniz, siz degerlisiniz, siz yeterlisiniz, lutfen kiymetinizi bilin ve kendinizi bir kutlama ile onurlandirin. Ben bu gece kendi serefime kadeh kaldirdim, basardiklarim için kendimi takdir ettim, basaramadiklarim için kendimi yargilamayi bir gun olsun bıraktım. Su an buradayim, saglikliyim, nefes aliyorum, icerde iki dunya guzeli varlik uyuyor ve onlara sahip oldugum için çok sansliyim, hergun bana sevgi akitiyorlar hem de ben istemeden. Kendime kutlama yapacak kadar degerliyim ve siz de oylesiniz.Haydi hayata bir mola verelim ve kendimizi yurekten kutlayalim. Serefimize...
Sevgi, nefes, isik ve askla
