23 Eylül 2013 Pazartesi

Ruhun Varlığını Hissetmek

Bu aslinda gecen haftalarda yazdigim bir yazi ancak o gun yazimi ifade eden bir fotograf bulamadigimdan bekliyordu, hic bir sey tesaduf olmadigi gibi bu da fotografta iste tam bu arayis sirasinda cok sevdigim Murat arkadasimdan mail kutuma dustu.Ben de ancak simdi yayinliyorum.
Uzun zaman oldu, biraz sistemsel aksaklıklar biraz tatil molası derken işte yine kürkçü dükkanına geldik. Bu aralar sıklıkla düşündüğüm ve önemsediğim bir konu var. Nefesin bana ruhumu fark ettirmesi ve onu dinleyerek hareket etmek. Çoğu zaman hep başkaları için yaşıyoruz. Bu kişi ilk önce anne babamız oluyor, onların takdirini kazanmak, iyi çocuk olmak için hep onların dediklerini yapıyoruz, sonra iyi bir sevgili ve iyi bir arkadaş olmak için onların istediği yerlere gidiyor, onların istedikleri gibi oluyoruz, sırf aman bizi sevsinler ve terk etmesinler sonra işin içine eşimiz ve çocuklarımız giriyor ve biz ruhumuzu bir kenara bırakıp, iyi bir anne, iyi bir eş, iyi bir evlat olmak için türlü türlü maskeler takıyoruz. Şimdi bütün bunlarla nefesin ne alakası var diye düşünebilirsiniz. Yaptığımız her nefes seansında ruhumuzda biraz daha yakın bir bağ kuruyoruz ve istesek de istemesek de ilerleyen aşamalarda maskelerle yaşayamıyoruz. Ruh artık nefesle bize önce kendini fark ettiriyor sonra da maskelerle değil sadece benim dediğimi yaparak ya da içinden geleni yaparak daha neşeli sevgi dolu ve mutlu yaşayabilirsini bize yavaş yavaş anlatıyor. Nefes çalışmalarına devam ettikçe hiç bir gün bir öncekinin aynısı olmuyor, her gün hayata bakışınız ve farkındalığınız giderek artıyor. Etrafınızda seans sırasında oluşan pozitif enerji alanı size her seansda biraz daha pozitife, neşeye yaklaştırıyor. Yine en yakından bildiğim kendi deneyimlerimden örnek vermek gerekirse eskiden sadece arkadaşlarım istiyor diye onların istediği zaman ve yerde onlarla olur ve canımın isteyip istemediğini düşünmeden onlarla vakit geçirirdim. Şimdi önce bir kendime ve ruhuma soruyorum ki o anda orda olmak beni mutlu edecek mi ? Cevabım dürüstçe kendime evet orda olmak istiyorumsa ancak gidiyorum yoksa gitmeyi tercih etmiyorum.Sadece ruhumun istediği insanlarla ruhumun istediği zamanlarda beraber oluyorum. İçimden gelmiyorsa hiç bir kimseyi telefonla bile arayıp konuşmuyorum. Aramazsam bana küserler, darılırlar diye düşünmüyorum. Gerçekten seslerini duymak istediğimde onlarla iletişime geçiyorum ve beni seveceklerse böyle sevsinler diyorum. Şimdi bu bencillik ama diyenlerin olacaktır. Hayır bu bencillik değil sadece kişinin kendine duyduğu ve bu güne kadar dikkate almadığı özsaygısıdır. Öncelikle biz kendimize değer verip kendi önceliklerimizi belirleyeceğiz ki çevremize de bu enerjiyi yapabilelim. Bol bol ruhumuzu beslediğimiz, kendimize değer verdiğimiz ve kendimizi takdir ettiğimiz zamanlar diliyorum.

Sevgi, nefes ve ışıkla.


* Daha once de bir kacini keyifle kullandigim fotograflardan arkadasim Murat Aksoyun Dusler Salincagi adli fotograftir.Eline.emegine.yuregine saglik arkadasim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder